در قاره آسیا فقط و فقط یک کشور است که انگشت به نشان تمام کشورهای
بیگانه است و هر کس نام این کشور را می شنود؛ بی اختیار درباره ی آن به فکر
فرو می رود. فکر می کنید این کشور کجاست؟! آری درست حدس زده اید! آن کشور
با عظمت ایران است. سرزمین گل های لاله و سرزمین پهلوانان دلیر، وطن همان
قهرمانان بزرگوار و پرافتخار است. آن سرزمین، کشور من، کشور تو و کشور تمام
ملتی است که از جان خود برای سربلندی و آبادانی این وطن و مردم آن می
کوشند.
ایران بناها و یادگاری هایی را اززمانهای کهن به جای گذاشته که از نظر
خلق جهان بی نظیر و پدیده یا معجزه ای باور نکردنی و زیبا می باشد. به طور
مثال در همین شهر خودمان بناهایی مانند نارین قلعه، مسجد جامع، امامزاده
سیدعلی (ع) و… و در شهر های دیگر هم که ینگریم بناهایی همچون تخت جمشید،
پل قزوین، سی و سه پل،غار علیصدر، عالی قاپو و… چشم جهانیان را به خود خیره
کرده است.
ایران در مشرق زمین این کره ی خاکیست و دارای ثروت های عظیم بسیار و
منابع سرشاری مانند نفت و گاز است. اگر به تاریخ ایران نیز توجه کنید؛
ایرانیان همیشه عاشقانه و صادقانه کوشیدندکه در آن زمان ایران مانند نگینی
در روی کره ی زمین بدرخشد.
کشور بزرگ ما دارای پرچمی سه رنگ است که نشانه ی استقلال و آزادی مردم ماست و همیشه همراه با سرودی شور انگیز به اهتزاز در میآید.
مهم ترین عامل سربلندی وطنم، شیعه بودن و وجود اسلام ناب محمدی در کشور
من است. در کشور ما همه مردم پیرو پیشوای دینی خود حضرت آیت الله خامنه ای
هستند و به علت راهنمایی های رهبر خوب و شایسته، ملت ایران از نفوذ و
دخالت بیگانگان منفور است و خواهد ماند.
اینها همه از لطف خداوند بزرگ و متعال است که همیشه کشور ما آباد و
سربلند و تا ابد در برابر کشورهایی مانند اسرائیل و آمریکا پیروز و موفق
خواهد بود.
ما وظیفه داریم برای قدر دانی از این نعمات بزرگ تا آخرین قطره خون
بکوشیم و سوگند یاد می کنیم در این راه لحظه ای از پای ننشینیم تا همیشه
این کشور با عظمت بماند.
در این جاست که با خود فریاد می زنم:
چو ایران نباشد تن مباد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
